Inmiddels ben ik al behoorlijk opgeschoten met de bestraling. Ik hoef nog maar 3x. Het is me alles meegevallen. Ik zat er best wel tegenaan te hikken in het begin, maar dat was helemaal niet nodig. Ik had ook helemaal geen tijd om er bij stil te staan, omdat we moesten gaan waken bij mijn moeder. Zij lag inmiddels slecht en we besloten om te zorgen dat er steeds iemand bij haar was. Dat betekende dat ik vanuit Reusel naar Tilburg, naar mijn moeder reed, vandaaruit naar Eindhoven om te bestralen en vervolgens weer terug naar Tilburg om bij mijn moeder te zijn. Doordat de dagen op deze manier helemaal gevuld waren, had ik geen tijd om bij de bestraling stil te staan. Ik deed dat tussen de soep en de aardappeltjes door... Inmiddels is ze overleden en moest de uitvaart geregeld worden. Ook dat maakte dat ik geen tijd had om bij de gevolgen van de bestraling stil te staan. Ergens was dat goed voor mij. Er was zoveel wat geregeld moest worden, wat voorrang had. Voor mij voelde het goed om me op de uitvaart te richten. Deze is afgelopen dinsdag geweest en we hebben haar een mooi afscheid kunnen geven. Maar door de drukte is het natuurlijk onvermijdelijk dat je weerstand achteruit gaat. Er is niet altijd tijd om fatsoenlijk te eten of rust te nemen. Dat neem je op dat moment erbij, maar het komt er natuurlijk op enig moment uit. En dat is ook inderdaad gebeurd. Ik was al enige tijd aan het hoesten en daar had ik al een antibioticakuur voor gehad. Ook waren er longfoto's gemaakt, maar daar was niets op te zien. Dat hoesten werd deze week heel erg heftig. Ik hield 's-nachts het hele huis wakker. Ik moest hoesten totdat leek of ik erin stikte. Zelfs de bestraling moest steeds onderbroken worden vanwegen mijn hoestbuien. Gisteren werd me toch wel even meegegeven dat ik naar de huisarts moest, want deze hoestbuien waren niet gewoon. Aangezien ik toch een abonnement heb bij de huisarts ben ik maar meteen bij hem langs gegaan. En ja hoor, het volgende dient zich aan: astmatische bronchitis. Heb ik vaker gehad en het is nu dus weer helemaal terug. Ik heb nu medicatie meegekregen die mij helemaal plat legt. Daarom moet ik dat 's-avonds voor het slapen innemen. Ik ga dan echt helemaal knock-out. De man met de hamer is er niets bij....... Ik slaap dus weer voor het eerst sinds dagen. Alleen neem ik vanavond een kleinere dosis, want ook overdag was ik helemaal suf. Wel lekker voor een keer, maar toch niet te vaak. En nu maar hopen dat het helpt.........
En dan nog maar 3 dagen op en neer naar Eindhoven en dan is ook deze behandeling klaar. Binnenkort naar een afspraak met de oncoloog. Hij belde van de week om te informeren of mijn klachten, na het stoppen met de Letrozol, over waren. Dat is dus inderdaad het geval en ik gaf direct aan te willen stoppen. Dat had hij wel verwacht van mij zei hij, maar hij wilde er toch nog graag een keer met mij over praten. Natuurlijk vind ik dat prima, dus we zullen zien wat hij van mijn wilde plannen vindt........ Ik houd jullie op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten