Zo stil

Het is zo stil in mij geweest deze week na de chemo. Volgens mij ben ik nog nooit zo in mezelf gekeerd geweest. Het begon al vrij snel afgelopen maandag. Zoals ik al schreef voelde ik me lamlendig en nergens toe in staat. En dat is zo gebleven. Gelukkig heb ik inmiddels de rust in mezelf gevonden om hieraan toe te geven. Ik ben veel gaan zitten om te gaan mediteren en te voelen in mijzelf waarom het zo stil was. En hierdoor komen er hele processen op gang. Ik weet niet of het helemaal met de chemo te maken heeft of dat het gewoon een proces in mijzelf is wat er op gang aan het komen is. Ik ben heel diep aan het voelen wat er nu precies in mij omgaat, wat er in mij gebeurt. Want dat wilde ik wel heel graag weten. Ik heb heel veel emoties gevoeld, angst en verdriet. En het was tijd om daar eens goed naar te kijken en hiermee aan de gang te gaan. Zoals jullie wellicht weten ben ik veel met spiritualiteit bezig en als ik nu terugblik op afgelopen week kan ik zeggen dat het een bijzonder spirituele week is geweest. Er is zo ontzettend veel aan me voorbij gekomen. Hierdoor ontstond de gelegenheid om me bewust te worden van mezelf en waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe. Maar ook om te kijken naar patronen waar ik altijd gebruik van heb gemaakt, maar die nu niet meer van toepassing zijn. Het zijn oude gedragspatronen geworden die ik mag gaan doorbreken. En doordat ik me daar nu heel erg bewust van geworden ben, voel ik ook dat ik ze kan gaan doorbreken. Dat voelt heel mooi en goed.Ik hoop dat ik deze ervaringen straks in mijn praktijk ook ten gunste van anderen kan aanwenden. Dan levert mijn ziekte toch hele mooie dingen op!

Ik heb ook gevoeld dat ik heel veel dingen doe, omdat het zou moeten. Ik moet bijvoorbeeld naar de fysiotherapeut om te sporten, omdat dat goed is tijdens de chemo. Maar eigenlijk voel ik me er helemaal niet zo goed bij. Dus ik heb nu de keus gemaakt om mijn gevoel te volgen en voorlopig eens even niet op die loopband te gaan staan. Dat komt na de chemo wel weer. Mijn casemanager vond het belangrijk dat ik een voorlichtingsmiddag over voeding, bewegen en kanker bij zou wonen. Omdat zij dat vond heb ik er ja tegen gezegd, maar eigenlijk blijf ik veel liever thuis. Die middag ga ik dus ook gewoon afzeggen. Ik ga mijn eigen keuzes maken en niet omdat men vindt dat ik iets wel of niet zou moeten doen. Dat beslis ik voortaan zelf wel!