dinsdag 29 januari 2013

3e kuur achter de rug, volgende keer kan het aftellen beginnen!

Gelukkig was mijn longontsteking na de zware antiobioticakuur, keurig op tijd verdwenen. Bij de controle vorige week bleek dat alle tekenen van de ontsteking verdwenen waren en dat de 3e kuur die voor afgelopen maandag gepland stond, gewoon door kon gaan. Mijn 'case-manager' vond wel dat ik veel last had van de kuren en stelde voor om de dosis te gaan verminderen. Maar dat klopte voor mij helemaal niet. Oké, de eerste keer had ik veel last van mijn slijmvliezen, maar dat is de tweede keer helemaal niet teruggekomen. Deze keer, die longontsteking, was voor mijn gevoel niet een direct gevolg van de chemo. Doordat de witte bloedlichaampjes dalen, vermindert je weerstand. En omdat iedereen in mijn gezin liep te niezen en te proesten, is het niet meer dan een logisch gevolg dat ik ook verkouden wordt. En omdat mijn weerstand laag is, wordt dat meteen ernstiger dan het zou zijn als ik geen chemo had gehad. Dus voor mij was dit gewoon een domme pech. Gelukkig mag ik zelf aangeven hoe ik erin sta en dat heb ik dan dus ook gedaan. De dosis blijft gewoon zoals het was, daar wil ik voorlopig nog niet aan sleutelen.
In mijn vorige bericht had ik het erover dat ik het zo moeilijk vond om aan de bel te trekken als ik iets niet vertrouw bij mezelf. Uiteraard heb ik van jullie hier veel reactie op gehad. En natuurlijk is het zo dat ik gewoon moet reageren als er iets bij mij niet goed voelt. Afgelopen weekend is er iets gebeurd waardoor ik inmiddels zeker weet dat ik contact op ga nemen als het niet goed gaat met mij. Bij een collega van Hans (waarover ik in een van mijn vorige berichten ook schreef) was een paar maanden voor mij ook borstkanker geconstateerd. Zij was erg bang voor de chemo en vroeg vaak aan Hans hoe ik het de eerste keer ervaren had. Uiteindelijk zijn zij en ik samen op een terras beland en hebben heel fijn en goed samen gepraat. Afgelopen maand zette zij een hele dikke punt achter haar chemo en was blij dat ze weer op mocht gaan bouwen. Helaas kreeg zij een fikse longontsteking en is zij dit weekend aan de gevolgen hiervan overleden. Rust zacht, lieve Tineke.
Dan werk je het traject van chemo en bestraling goed af en dan overlijd je toch nog..... Dat heeft er bij mij ontzettend in gehakt. Inmiddels ben ik er dus helemaal van top tot teen van overtuigd dat ik aan de bel ga trekken als er iets niet goed voelt. Liever 9x teveel dan 1x te weinig.
Gisteren is kuur 3 geweest. En nu begin ik te voelen dat het op begint te stapelen. Ik voel me helemaal lamlendig. Toen ik thuis kwam heb ik eigenlijk alleen maar in de bank gezeten en vanmorgen tot 11.30u in bed gelegen. Dat voelt heel fijn en dat blijf ik de komende dagen toch maar lekker volhouden. 

1 opmerking:

  1. Hai Liesbeth
    dat van Tineke is wel heel erg schrikken.
    Blijf goed voor jezelf zorgen hé? Desnoods lekker de hele dag in bed of op de bank. Je hebt er ook goed "bed-weer" bij dit weekend.
    Liefs Wendie

    BeantwoordenVerwijderen