Een blog aangemaakt!

Na veel rondneuzen op andere 'bloggen' heb ik besloten om ook een blog aan te maken. Er is namelijk weer opnieuw borstkanker bij mij geconstateerd. In augustus 2010 was het voor de eerste keer raak. Er bleken een aantal tumoren in mijn rechterborst te zitten. De gehele borst moest verwijderd worden. Maar het bleek mogelijk te zijn om een onderhuidse prothese te plaatsen. Daar had ik wel oren naar, dus dat werd mooi geregeld. De prothese was prachtig en ik was heel erg trots op mijn mooie decolleté. Ondertussen kreeg ik chemotherapie en als nabehandeling Tamoxifen om de hormoonproductie te reguleren en na een jaar was ik er helemaal van overtuigd dat ik dit gehad had en dat het nooit meer terug zou komen. Tot in oktober van dit jaar bleek dat er bovenop de prothese een knobbeltje aan het groeien was. Eerst werd er gedacht dat het littekenweefsel was, maar al snel bleek dat het weer foute boel was. De tumor was weer terug aan het groeien. Je kunt je voorstellen hoe ontdaan ik was. Ik was er steeds zo van overtuigd geweest dat dit nooit meer terug zou komen..... En eigenlijk kon het ook helemaal niet. Al het borstweefsel was weg en ik slikte Tamoxifen. Waarschijnlijk waren er nog wat verkeerde cellen in de huid achtergebleven die hun kans schoon hadden gezien om zich samen te vermeerderen. En waar ik de vorige keer dacht van: mouwen opstropen en laat die kanker maar eens zien wie ik ben, ging ik nu helemaal onderuit. Ik had dit nooit meer verwacht, wat een tegenvaller. Ook de artsen gaven aan dat ze dit eigenlijk nog nooit gezien hadden. Ik was een uitzondering. Nou daar ben ik mooi vet mee, dacht ik. Hoe zouden ze dit nu gaan behandelen?

Allereerst moest ik gaan besluiten of ik de prothese wilde behouden of niet. Het kon wel, maar door bestraling zou de huid en de borstspier slapper worden, en het littekenweefsel zou krimpen, waardoor de prothese niet meer zou passen. Er zouden diverse operaties nodig zijn om dit mooi te maken. Dit gecombineerd met alle negatieve media-aandacht over siliconen prothesen heb ik besloten om de prothese te laten verwijderen en er niets voor in de plaats te zetten. Ik raakte voor de 2e keer dezelfde borst kwijt. De operatie is inmiddels bijna 4 weken geleden en het begint al aardig te wennen. Als ik er uiteindelijk niet aan kan wennen dan kan er altijd nog met eigen materiaal (buikwand) een prothese gemaakt worden. Maar zoals ik er nu tegenaan kijk, kan ik goed leven met hoe ik er nu uitzie. Het is niet anders en iedereen moet me maar nemen zoals ik ben.....
Na deze operatie bleek dat de klieren schoon waren. Dat was fijn. Iedereen, en ik natuurlijk ook, heel erg blij want dat betekende dat er geen chemotherapie zou komen. Bestraling zou genoeg zijn. Die blijdschap duurde helaas niet lang. Bij een bezoek aan de oncoloog bleek dat, ondanks de chemo van 1,5 jaar geleden en de hormoontherapie, ik een grote kans heb dat het nog een keer terugkomt. Ik blijk niet goed op de hormoontherapie te reageren., En om de kans dat het terugkomt zo klein mogelijk te maken hebben we in overleg besloten om alsnog weer chemotherapie te doen. A.s. maandag (10-12) zal de eerste kuur gegeven worden.

Om alles van me af te schrijven en zo ook iedereen die mij kent of die geïnteresseerd is op de hoogte te houden heb ik besloten om deze blog bij te gaan houden.Dus voel je welkom en als je een berichtje achter wil laten, dan ga vooral je gang!